بعد از اینکه بازارهای پلیاستایرن و اِیبیاِس رویه صعودی خود را در مارس آغاز کرده، این روند را برای دومین ماه متوالی در آوریل ادامه دادند. تولیدکنندگان منطقهای با افزایش قیمت 400 تا 450 یورو در هر تن سراغ بازار آمده، و بیشتر این افزایش قیمتها ناشی از افزایش قیمت استایرن میباشد.
قیمتهای نقدی اتیلن و پروپیلن در حال حاضر هم سطح یا حتی بالای قیمتهای پلیپروپیلن و پلیاتیلن آسیا هستند. با در نظر گرفتن قیمتهای اتیلن در میزان 1360 دلار در هر تن (سیفآر شمال شرق آسیا) -- که بیشترین میزانها در بیش از سه سال گذشته میباشد -- و اضافه کردن هزینه تبدیل 200 دلاری روی آن، هزینه تولید فرضی پلیاتیلن بدون درنظرگیری حاشیه سود فروشنده به حدود 1560 دلار در هر تن میرسد.
بهبود حاشیه سودها چندین تولیدکننده کرهای را تشویق کرده تا نرخهای بهرهبرداری خود را به طور مجدد افزایش بدهند، اما سوالاتی پشت این قضیه نهفته است.
تولیدکنندگان غرب آسیا تخصیصات پلیاتیلن سنگین و پلیاتیلن سبک خطی خود را به جنوب شرق آسیا فروختند. یکی از تولیدکنندگان بزرگ منطقهای قیمتهای وارداتی فوریه پلیاتیلن سبک و هموپلیمر پلیپروپیلن رافیا خود را به میزان 40 دلار در هر تن، و قیمتهای پلیپروپیلن کوپلیمر خود را 20 دلار در هر تن افزایش داده است.
تمرکز بر روی صادرات پلیاتیلن همزمان با افزایش 3 میلیونی ظرفیتها در آمریکا و کانادا نسبت به سال 2021 (توسعه بیش از 10 درصدی) کاملاً منطقی است.
افزایش هزینههای خوراک و نرخهای باربری، قیمتهای پلیپروپیلن ژانویه را تقویت کرد، و همزمان تولیدکنندگان در جهت دفاع از حاشیه سودهای خود و عدم انتخاب کاهش تولیدات، قیمتها را افزایش دادند.
ارزشهای پلیمر گرید پروپیلن یا مونومر بررسی شده، و هر آنچه که روی قیمتهای مونومر قرار گیرد، حاشیه سود تولیدکننده پلیپروپیلن است.