ایران در سال 2020 به میزان 250.8 میلیارد متر مکعب تولید گاز داشت، که از این میزان 233.1 میلیارد متر مکعب آن به مصرف داخلی رسید؛ از آن میزان تنها 18 میلیارد متر مکعب برای خطوط لوله صادراتی باقی ماند که عمدتاً راهی ترکیه و عراق شد، و حجمهای کمتری به آذربایجان و ارمنستان رسید.
اجرای خط آهن مستقیم از عسلویه به شیراز بستر مناسبی جهت جابجایی حدود پنج میلیون تن بار در این مسیر می باشد. از جمله این بارها عبارتند از کود اوره پتروشیمی های شیراز و لردگان، محصولات پلیمری تولیدی در عسلویه که به مقصد داخل کشور و کشورهای اطراف حمل می شوند، محصولاتی چون LPG و سایر محصولات گاز و مایع. انحراف این مسیر به سمت بوشهر در واقع سیاسی کردن پروژه است.
ظرفیت صادراتی اتیلن تا سال 2025 دو برابر خواهد شد. اینئوس قراردادی بلندمدت برای حمایت از توسعه ظرفیت صادرات اتان امضا کرد.
بازوی جدید انرژیهای تجدیدپذیر ورودیهای اصلی را یکپارچه میکند. قراردادهای بزرگ خرید برق شامل انرژی بادی فراساحلی. کاربرد متمرکز هیدروژن سبز.
حجم نفت پرمیان به بیشترین میزانهای خود رسید. رشد تولیدات گاز طبیعی از نفت خام پیشی گرفت. کاهش تعداد چاههای نفت تکمیل نشده است.
متخصصان پیشبینی کردهاند که تولیدات نفت روسیه در 2022 به میزان 1.612 میلیون بشکه در روز و در 2023 به میزان 0.217 میلیون بشکه در روز کاهش خواهد یافت، اما روند نزولی در سه ماهه دوم 2022 با افت تولیدات به میزان 2.306 میلیون بشکه در روز به اوج خود خواهد رسید.
غیاب روسیه موجب نگرانیها از عرضه پلیپروپیلن، پلیاتیلن و پیویسی در بازارهای ترکیه میشود. در بازار پلیپروپیلن، پیشبینیها از کاهش جریان صادراتی از روسیه منتج به روند صعودی هموپلیمر پلیپروپیلن شده، زیرا روسیه در سال گذشته 10 درصد از مجموع صادرات این محصول به ترکیه را به خود اختصاص داد. روسیه با میزان تقریبی 185 هزار تن، سومین عرضهکننده اصلیاین محصول به ترکیه بود.
واحدها در مجموع دارای ظرفیت یک میلیون تن آمونیاک هستند. هزینههای تولید با توجه به قیمتهای بالای گاز طبیعی افزایش یافته است.