پتروشیمی شیراز دارای فرآیندهای شیمیایی خطرناک نیست

پتروتحلیل- پتروشیمی شیراز یک مجتمع تولید کودهای شیمیایی متعارف است و دارای فرآیندهای شیمیایی خطرناک و سمی نیست و از این رو پساب این پتروشیمی نمی تواند عامل مرگ گوسفندان در این منطقه باشد.

به گزارش «پتروتحلیل»، این در حالی است که سیستم انتقال پساب پتروشیمی شیراز به لاگون های تبخیری مجاور، اساسا از طریق خط لوله بوده و از این رو، انتقال پساب با تانکر اصولا موضوعیت ندارد.

منابع خبری نزدیک به پتروشیمی شیراز در خصوص انتشار برخی اخبار ضدونقیض درباره مرگ تعدادی از احشام به دلیل آشامیدن پساب این شرکت، در گفت و گو با خبرنگار «پتروتحلیل»، این موضوع را کاملا تکذیب کرده و اعلام کرده اند که پساب خروجی از پتروشیمی شیراز پس از تصفیه مقدماتی در داخل سایت شرکت، صرفا به درون لاگون هایی که با دیواره های ۳ تا ۴ متری حفاظت می شود، هدایت شده و بواسطه طراحی و ساخت استاندارد این لاگون ها در کف و بدنه، به هیچ وجه امکان نشت این پساب به حاشیه جاده که محل عبور احشام بوده، وجود ندارد.

از سوی دیگر وضعیت لاگون های حاوی پساب پتروشیمی شیراز بطور ۲۴ ساعته توسط پرسنل شرکت پایش می شود و شرایط عمومی لاگون ها، پساب ها و سایر خروجی های مجتمع تحت پایش آنلاین اداره حفاظت محیط زیست استان است.

علی رغم اخبار نادرست منتشره در رسانه ها، هیچگونه نشت و ریزش پساب مجتمع به داخل رودخانه مجاور وجود ندارد و شرایط کنونی رودخانه کر به دلیل کمبود آب در منطقه و عدم استمرار دایمی در رها شدن آب از سد درودزن در بالادست است.

متاسفانه در زمان بروز این گونه حوادث ، جوسازی های منفی علیه مجموعه زحمتکش و مسئول پتروشیمی ایجاد می شود و اساس کل مجموعه زیر سوال برده می شود. به نوعی که حتی در اخبار نقل شده که احداث این مجموعه صنعتی از ابتدا مورد انتقاد بوده است. این در حالی است که در تمام دوره های تاریخی، تاسیس شرکت پتروشیمی شیراز و طرح های توسعه بعدی آن، بر اساس مجوزهای سازمان حفاظت از محیط زیست و پس از بررسی جامع جنبه ها و آثار زیست محیطی واحدهای تولیدی آن انجام شده است.

شرکت پتروشیمی شیراز و مجموعه مدیران و کارکنان آن، به دلیل موقعیت مکانی خاص شرکت در نزدیکی به مناطق شهری و روستایی، همواره بیشترین حساسیت و هزینه را بابت رعایت ملاحظات زیست محیطی داشته و پرداختکرده اند. در همین ارتباط، تاکنون پروژه های بزرگ و منحصر به فرد در سطح صنعت پتروشیمی، صرفا با دیدگاه زیست محیطی و بنا بر مسئولیت های اجتماعی خود تعریف و اجرا کردهاند که از آن جمله می توان به تعیین حریم خطر مجتمع، بهینه سازی طراحی لاگون های تبخیری، احداث ده ها هکتار فضای سبز در اطراف مجتمع، پروژه بزرگ بین المللی مکانیسم توسعه پاک (CDM) و غیره اشاره کرد.

فقط در یک مورد اخیر یعنی پروژه CDM که در نتیجه اجرای آن، گازهای آلاینده اکسید نیتروژن (در حالی که میزان انتشار فعلی شرکت در محدوده مجاز استاندارد ملی کشور است) حذف خواهند شد، بالغ بر ۳۲۰ میلیارد ریال هزینه شده است.

از سوی دیگر شرکت پتروشیمی شیراز با تکیه بر توان مدیریتی و کارشناسی در بدترین شرایط تحریم های بین المللی، طرح بزرگ اوره و امونیاک ۱/۷ میلیون تنی خود را به بهره برداری رساند که در شرایط رکود حاکم بر کسب و کار در کشور، افتخار استان فارس و تامین کننده منافع ملی است. این شرکت همزمان با اجرای طرح مذکور و در شرایط تنگناهای مالی، با دوراندیشی و مسئولیت شناسی، پروژه زیست محیطی CDM را نیز به مرحله پیش راه اندازی رسانیده است.